تحلیل نقوش سنگ‌نگاره‌های محدوده تاریخی خراسان بزرگ در استان خراسان جنوبی

نوع مقاله : تاریخ شهرسازی خراسان بزرگ

نویسندگان

1 هیات علمی گروه باستان شناسی دانشکده هنر دانشگاه بیرجند

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه بیرجند

3 دانشکده هنر دانشگاه بیرجند

چکیده

هنر صخره­ای  بزرگترین پیکرۀ شواهدی است که ما در ریشه­های هنری، شناختی و فرهنگی انسان­ها در دست داریم. خوشبختانه مطالعات باستان‌شناختی در زمینه این هنر در ایران به تدریج رو به انسجام است و   منجر به شناسایی ابعاد جدیدی از فرهنگ و هنر پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی در ایران شده است. از همین‌رو، مطالعه هنر صخره‌ای در شرق ایران می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در باب شکل‌گیری، تحول و کارکرد هنر صخره‌ای   در اختیار پژوهشگران هر سه دوره  مذکور و متخصصان تاریخ هنر قرار دهد. در تیرماه 1392 در قالب یک طرح پژوهشی   گسترده، سنگ­نگاره­های استان خراسان جنوبی، توسط تیمی به سرپرستی حمیدرضا قربانی از دانشگاه بیرجند، مورد بررسی و مطالعه  قرار گرفت. این پژوهش به معرفی و توصیف اجمالی کنده­نگاره­های استان خراسان جنوبی خواهد پرداخت.   مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات به دو  شیوه  میدانی و کتابخانه­ای صورت گرفته است. یافته‌های پژوهش شامل نقوشی بالغ بر 749 نقش و نگاره که به سبک پتروگلیف (کوبشی) و دربردارنده نقوشی اعم از انسانی، حیوانی، گیاهی، نمادین، ابزار، اجرام و کتیبه را شامل می­شود. نقوش موجود در این بررسی مربوط به هر سه دوره زمانیِ پیش از تاریخ،   تاریخی و   اسلامی است و در نهایت برخی از یافته­ها با نمونه­های موجود در همان حوزه مورد بررسی یعنی شرق ایران هم­چون سنگ­نگاره­های جُربت و دشت توس (شمال خراسان) و لاخِ مزار (جنوب خراسان) قابل مقایسه است.